Concertfotograaf René Bradwolff

‘ik schiet geen plaatjes, ik wil een  verhaal vertellen‘

HEERLEN – Wie een optreden bezoekt in de poppodia die Parkstad rijk is, kan hem niet missen: de man met de imposante bakkebaarden, die gewapend met camera’s de optredende artiesten vastlegt. René Bradwolff is een gepassioneerde concertfotograaf, die meer doet dan simpelweg plaatjes schieten.

Door Frank Heijthuijsen

De Afgrond

Hij fotografeert al sinds z’n puberteit, maar door een gebrek aan fatsoenlijke apparatuur, gooide hij er tijdelijk uit frustratie het bijltje bij neer. “Ik was destijds ontevreden over mijn foto’s”, vertelt René Bradwolff. ”Tot ik op Martplaats één van de eerste digitale spiegelreflexcamera’s van Canon zag. Onmiddellijk gekocht, m’n oude hobby weer opgepakt en daarna zo’n beetje alles wat los en vast zat gefotografeerd.” Cultuur- en muziekmagazine De Afgrond uit Heerlen benaderde hem jaren geleden om foto’s te schieten van het festival Booch?!. Hij vond er zijn roeping. “Ik had nog nooit een concert gefotografeerd, alles was nieuw voor me. Werken met weinig licht, met apparatuur die niet geschikt was, weinig technische kennis in huis… Desondanks was ik verkocht en besloot ik me op concertfotografie toe te leggen.”

Wedstrijd

Hij spaarde voor betere apparatuur en volgde vanaf 2008 een vijfjarige opleiding fotografie  aan de kunstacademie in Maasmechelen. Er was een klik met een Vlaamse leraar annex modefotograaf, die hem meevroeg als assistent bij een grote modeshoot, waar hij de kneepjes van het vak leerde. In 2013 nam hij deel aan een wedstrijd voor beginnen jazzfotografen, die hij vervolgens won. “Hoofd van de jury was de beroemde en inmiddels overleden jazzfotograaf Jos Knaepem, die me onder zijn vleugels nam en waar ik ook enorm veel van heb geleerd.”

Gek van livemuziek

Zijn werk bleef niet onopgemerkt en hij werd steeds vaker gevraagd door allerlei organisaties, waaronder de Kunstbende en Pinkpop. “Ik ben gek van livemuziek, dus zo komen twee hobby’s samen. Waarbij aangetekend dat ik tijdens het fotograferen zó gefocust ben, dat ik van de muziek weinig meekrijg. Ik denk constant na over compositie en beeld. Pas wanneer ik de ultieme foto heb, kan ik zelf genieten. Bijkomend voordeel is dat ik via dit werk ontzettend veel nieuwe muziek ontdek, van hardcore tot jazz, van bekende artiesten tot jonge talenten.”

Moshpit

René Bradwolff gaat doorgaans goed voorbereid op pad. “Ik kijk naar filmpjes van liveoptredens van bands, zodat ik vooraf weet hoe een band zich gedraagt op het podium. Op weg naar een concert zit de foto die ik wil maken vaak al in mijn hoofd. Een kwestie van ervaring.”

Hij deinst nergens voor terug. “Ik heb bij optredens van bands uit de hardcore-scene wel eens foto’s gemaakt vanuit de moshpit. Dan vraag ik aan een paar stevige jongens om even als bodyguards te fungeren”, vertelt hij lachend. “Ik wil verder het publiek niet tot last zijn, zij hebben tenslotte betaald voor een kaartje.”

Perfecte foto

Wat voor hem dé perfecte concertfoto is? “Iemand die niet bij een optreden is geweest waar ik als fotograaf werkzaam ben, moet de sfeer kunnen proeven en uit mijn foto’s kunnen afleiden om welke muziek het gaat. Veel fotografen zijn bezig met de afzonderlijke muzikanten, ik wil juist het optreden als geheel vastleggen en de interactie met het publiek. Ik schiet geen plaatjes, maar wil een verhaal vertellen. Grote bands zijn voor mij net zo interessant als opkomende. Daarom werk ik graag bij de Kunstbende, waar jonge talenten bij de hand worden genomen en middels dit project meer optredens kunnen krijgen.”

Workshops

De kennis die René Bradwollf in de loop der jaren heeft opgedaan, geeft hij graag door middels workshops, bijvoorbeeld bij Pop in Limburg, het online platform voor popmuziek in Limburg. “Doel is om jonge popfotografen beter te maken. Daar zitten soms talenten bij die net zo gedreven zijn als ik. Maar zelfs een oude rot als ondergetekende leert nog elke dag bij.”