Kunstkring Henri Jonas

75 jaar kunstkring henri jonas in museum valkenburg

Valkenburg – Op de tweede verdieping van de bibliotheek van Valkenburg bruist het van de kunst. Drie kunstenaars leunen ontspannen tegen de balustrade, terwijl bezoekers langs hun werken lopen. Nicole Candel, Louis A Foster en Irene Simonis exposeren hier hun schilderijen en keramiek, maar kijken ook alvast vooruit naar een bijzonder moment: de jubileumexpositie ter ere van het 75-jarig bestaan van Kunstkring Henri Jonas in Museum Valkenburg.

Door Peter Swelsen

Terwijl de bibliotheek een wisselende expositieplek is voor drie kunstenaars tegelijk, biedt Museum Valkenburg straks een overzicht van alle 19 leden in één grote tentoonstelling. Van 23 maart tot en met 27 april tonen zij hun beste werk, naast een selectie kunstwerken van oud-leden die de kunstkring door de jaren heen hebben gevormd.

Comeback Kunstkring
Kunstkring Henri Jonas werd in 1950 opgericht door een groep gepassioneerde kunstenaars en kunstliefhebbers. De naam was een eerbetoon aan Henri Jonas, een Maastrichtse schilder wiens expressieve werk en dramatische levensloop diepe indruk maakten.

De kunstkring groeide uit tot een begrip in Valkenburg en ver daarbuiten. Toch kende de groep ook een moeilijke periode. In de jaren ‘80 kwamen de activiteiten stil te liggen, en het leek erop dat de kunstkring voorgoed zou verdwijnen. Maar ware passie dooft nooit voorgoed. In de jaren ‘90 bliezen enthousiaste kunstenaars, onder leiding van Ton Luijten, het collectief nieuw leven in. “Het voelde als een frisse start, maar met dezelfde liefde voor kunst,” vertelt Nicole.

Sindsdien is de kunstkring weer springlevend. Met wisselende exposities, samenwerkingen en vooral een hechte groep leden blijft de kunstkring zichzelf vernieuwen.

Iedere drie maanden iets nieuws
Een van de tradities van de kunstkring is de wisselende expositie in de bibliotheek van Valkenburg. Om de drie tot vier maanden exposeren drie leden hun werk, zodat er altijd iets nieuws te zien is. “Soms hangt je werk in de bibliotheek, soms in een museum, en soms in de woonkamer van een kunstliefhebber,” lacht Louis. “Dat is toch mooi?”

Drie kunstenaars, drie stijlen
Nicole Candel, oud-leerkracht én secretaris van de kunstkring, legt in haar schilderijen het Limburgse landschap en buitenlandse reisbestemmingen vast. “Ik maak veel foto’s, maar kies uiteindelijk dat ene beeld dat me het meest raakt,” zegt ze. Haar werken hebben een warme, impressionistische uitstraling.

Irene Simonis, van oorsprong technisch tekenaar, schildert dieren met grote precisie en gevoel. Haar koeienportretten zijn gewild en ze heeft nog maar twee schilderingen van dit hoefdier over voor de expositie in de bieb. Irene: “Mensen zeggen vaak dat ik mijn prijzen moet verhogen, maar ik vind het belangrijker dat mijn werk een thuis krijgt.”

Louis A Foster was docent ‘Animal Nutrition’ voordat hij zich na zijn vervroegde pensioen volledig op keramiek stortte. Zijn beelden balanceren tussen humor en melancholie. “Ik maak wat ik mooi vind,” zegt hij. Een van zijn werken toont een man die beteuterd naar de grond kijkt. “He lost his marbles,” grinnikt Louis, doelend op zowel knikkers als het Engelse gezegde voor ‘je verstand verliezen’.

Eén keer per drie maanden of alles in één keer?
In de bibliotheek wisselen de exposities voortdurend, maar in Museum Valkenburg komen straks alle kunstenaars samen. De jubileumexpositie biedt zodoende een uniek overzicht van 75 jaar kunstkring, waarin de diversiteit van stijlen en technieken centraal staat. Van 23 maart tot en met 27 april 2025 is deze speciale jubileumtentoonstelling in Museum Valkenburg te bewonderen—een bijzondere viering van 75 jaar kunst en creativiteit in Valkenburg.

Foto’s Anouk Custers